Σίγουρα για τη νεότερη γενιά οδηγών φαντάζει αδιανόητο, ωστόσο η απουσία air condition από τον στάνταρ εξοπλισμό ενός αυτοκινήτου πριν από τρεις δεκαετίες ήταν ένα απόλυτα φυσιολογικό και συνηθισμένο «φαινόμενο» και ακόμη πιο συχνό όσο πηγαίνει κανείς πιο πίσω στον χρόνο.
Σήμερα ευτυχώς ισχύει ακριβώς το αντίθετο αφού στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων το air condition είναι ένα βασικό εξοπλιστικό στοιχείο ακόμη και στο προσιτά μοντέλα της αγοράς.
Έχοντας ως κύριο ρόλο τη διατήρηση της θερμοκρασίας στην καμπίνα ενός αυτοκινήτου στα ιδανικά επίπεδα για την εκάστοτε περίπτωση το σύστημα κλιματισμού χρειάζεται ενέργεια για να λειτουργήσει και αυτό σημαίνει ότι η ενέργεια αυτή «αντλείται» από τον κινητήρα στα συμβατικά μοντέλα και από την μεγάλη συστοιχία μπαταριών στα ηλεκτρικά.
Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις από την χρήση του air condition προκύπτει αύξηση στην κατανάλωση καθώς ο κινητήρας χρειάζεται να εργαστεί πιο «σκληρά» για να λειτουργήσει ο συμπιεστής του συστήματος κλιματισμού και να προσφέρει τα δέοντα στην ψύξη της καμπίνας.
Και στο αυτοκίνητο η εξέλιξη των κλιματιστικών τα τελευταία χρόνια είναι δεδομένη και αυτό σημαίνει ότι τα τελευταίας γενιάς συστήματα επιβαρύνουν λιγότερο την κατανάλωση ενός αυτοκινήτου σε σχέση με το παρελθόν.
Όπως και να έχει, ανάλογα και με την παλαιότητα, την ισχύ του κλιματιστικού, τον όγκο της καμπίνας που έχει να ψύξει και τις ρυθμίσεις που έχουν επιλεγεί, η κατανάλωση αυξάνεται κατά μισό με ένα λίτρο ανά ώρα χρήσης, όταν το μοτέρ δουλεύει στο ρελαντί.
Σε κίνηση, μπορεί κανείς να διαπιστώσει μια αύξηση στην κατανάλωση της τάξης του 8-10%, ένα ποσοστό που ακούγεται μικρό, ωστόσο, σε βάθος χρόνου η επιβάρυνση που προκύπτει είναι σημαντική.
Αν για παράδειγμα το «αντίτιμο» που μπορεί καλείται να πληρώσει για τη χρήση του κλιματισμού είναι 0,6 λίτρα βενζίνης/100 χιλιόμετρα τότε στα 500 χιλιόμετρα -δηλαδή για κάθε γέμισμα- το κόστος ανέρχεται σε περίπου 6 ευρώ.