Τι δηλώνει ο αδερφός του
Πριν από περίπου δύο εβδομάδες, ο αδερφός του Δαμιανός, μιλώντας στο Πρωινό είχε πει για τον Βασίλη Καρρά: «Ολα βαίνουν καλώς – παλεύει, παλεύει. Αναρρώνει όσο πάει… Οι γιατροί του είναι αισιόδοξοι. Χθες το βράδυ ήμουν στο σπίτι του, κάναμε καλαμπούρι, κάθε μέρα εκεί είμαι.
Συζητάμε, σηκωνόμαστε, παίζουμε την μπιρίμπα μας, βγαίνουμε στο μπαλκόνι, πάμε βόλτα με το αυτοκίνητο, πάμε και στο χωριό του στην Καβάλα, στα κτήματά του. Ψυχολογικά είναι πολύ ανεβασμένος, ξέρει τι μέλλει γενέσθαι, ξέρει τα πάντα. Ανθρωπος είναι, το πολεμάει. Είναι πολύ γενναίο άτομο, παλεύει, ελπίζει, ο Θεός είναι πολύ μεγάλος, οι επιστήμονες δίνουν μεγάλες πιθανότητες».
Μάλιστα, ο ίδιος o σπουδαίος λαϊκός τραγουδιστής είχε ζητήσει να βρεθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται στο στούντιο, προκειμένου να ξεκινήσει και πάλι τις ηχογραφήσεις.
Οι δύο τραγουδιστές είναι και φίλοι πολλά χρόνια
Ο Ζαφείρης Μελάς για τον φίλο του
«Μίλησα με τον Βασίλη Καρρά την περασμένη εβδομάδα, είναι δύσκολα τα πράγματα. Δεν πήγα να τον δω, γιατί δεν θα αντέξω να τον δω. Μακάρι ο Θεός να τον έχει καλά, να γίνει καλά, να γυρίσει πάλι πίσω κοντά μας. Μου είπε ότι δεν είναι καλά. Δεν μπορούσε να μου πει κάτι άλλο», σημείωσε.
Τέλος, πρόσθεσε: «Χάρηκε που τον πήρα, γιατί είχαμε να μιλήσουμε καιρό. Δεν ήθελα να τον ενοχλήσω, γιατί σέβομαι αυτόν τον Γολγοθά που τραβάει. Με τον Βασίλη έχουμε περάσει πάρα πολλά, μαζί σκαρφαλώναμε για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε. Βέβαια, εκείνος γνώρισε πολύ μεγαλύτερη δόξα από μένα και καλά έκανε, χαίρομαι για αυτόν. Ποτέ δεν κοιταχτήκαμε λοξά, πάντα μιλούσαμε με τα μάτια καρφωμένα πάνω μας».
«Μίλησα με τον Βασίλη Καρρά την περασμένη εβδομάδα, είναι δύσκολα τα πράγματα. Δεν πήγα να τον δω, γιατί δεν θα αντέξω να τον δω. Μακάρι ο Θεός να τον έχει καλά, να γίνει καλά, να γυρίσει πάλι πίσω κοντά μας. Μου είπε ότι δεν είναι καλά. Δεν μπορούσε να μου πει κάτι άλλο», σημείωσε.
Τέλος, πρόσθεσε: «Χάρηκε που τον πήρα, γιατί είχαμε να μιλήσουμε καιρό. Δεν ήθελα να τον ενοχλήσω, γιατί σέβομαι αυτόν τον Γολγοθά που τραβάει. Με τον Βασίλη έχουμε περάσει πάρα πολλά, μαζί σκαρφαλώναμε για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε. Βέβαια, εκείνος γνώρισε πολύ μεγαλύτερη δόξα από μένα και καλά έκανε, χαίρομαι για αυτόν. Ποτέ δεν κοιταχτήκαμε λοξά, πάντα μιλούσαμε με τα μάτια καρφωμένα πάνω μας».