Οι ημέρες του Οκτώβρη είναι συνδεδεμένες με την εθνική μας ταυτότητα,
μια και στην Μακεδονία, χτυπά η καρδιά ηρωικών γεγονότων, που έλαβαν χώρα, για την απελευθέρωση της πατρίδας μας από το 1821 έως και σήμερα.Οι Βαλκανικοί πόλεμοι ανέδειξαν τη δύναμη και το μεγαλείο της Ελληνικής ψυχής και μια περίοδο ανδρείας, αυτοθυσίας και αγωνιστικότητας του Ελληνικού έθνους, για τον μεγαλύτερο Ελληνικό στρατιωτικό άθλο μετά το 1821!
Οι Γρεβενιώτες πρόγονοί μας πολέμησαν το 1912-13 και νιώθω ότι δικαιώθηκαν σε μεγάλο βαθμό οι θυσίες τους. Όμως για να δικαιωθούν απόλυτα χρειάζεται να μπολιαστεί η συλλογική μνήμη με το μέγεθος του αγώνα τους και με την ευθύνη που μας κληροδότησαν για ελεύθερα Γρεβενά και κατ’ επέκταση για μια ελεύθερη Ελλάδα. Η ιστορική μνήμη και συνείδηση είναι εκείνες που προσδιορίζουν και ενώνουν τους προηγούμενους με τους σημερινούς και τους επόμενους. Γρεβενά με πολίτες που ζουν μ’ αξιοπρέπεια, δε βολεύονται, δε φοβούνται, στοχάζονται και νοιάζονται για τον τόπο τους και όχι για τα προσωπικά τους συμφέροντα. Με πολίτες που διεκδικούν κι ονειρεύονται ʺτους καρπούς στο δέντρο της λευτεριάςʺ, χωρίς να λησμονούν τις ρίζες του. Ρίζες που σημαίνουν γνώση και τιμή για το άξιο έργο των προπατόρων μας, μόχθο, ευθύνη, περηφάνια, φιλότιμο και πολλές φορές πόνο.
Σημαντικό είναι λοιπόν το νόημα και μήνυμα της σημερινής επετείου, που πρέπει να αποτελεί πυξίδα για όλους τους Γρεβενιώτες. Το μήνυμα είναι πως τίποτα δεν χάνεται οριστικά, αν δεν αποφασίσουμε εμείς, ότι χάθηκε. Καμία ήττα δεν είναι οριστική, όσο η θέληση και η πίστη στον αγώνα φωλιάζουν στις καρδιές των Γρεβενιωτών, σε οποιοδήποτε πεδίο μάχης, στρατιωτικό, πολιτικό, οικονομικό.
Τα Γρεβενά έζησαν ανά τους αιώνες χάρη στους αγώνες των ανθρώπων τους. Ο ʺΆγιοςʺ Μητροπολίτης Γρεβενών Εθνοϊερομάρτυρας Αιμιλιανός, οι Μακεδονομάχοι, οι ντόπιοι απλοί άνθρωποι, ο Ελληνικός τακτικός Στρατός και οι εθελοντές Κρήτες, σήκωσαν και μετέφεραν στους ώμους τους ολόκληρο φορτίο, γεμάτο ιστορικούς καρπούς που αποκόμισαν από τους αγώνες των προγόνων του ΄21, εναποθέτοντας τους σπόρους και ένα συμβόλαιο Ελευθερίας γραμμένο με το αίμα τους στις ρίζες του δέντρου της λευτεριάς.
Αν σε κάτι τελικά μας βοηθάει το παρελθόν, είναι από αυτή τη σημερινή μέρα να χαράξουμε και το μέλλον που μας αξίζει βάσει της μέχρι σήμερα διαδρομής μας. Οι τοπικές ιστορικές επέτειοι αφορούν, άλλωστε, πάντα το εκάστοτε παρόν, την ίδια ώρα που επιδιώκουν να σηματοδοτήσουν πράγματα για το μέλλον.
Χρέος μας πλέον είναι, ως οφείλουμε, τη διαφύλαξη της Ελευθερίας της ψυχής, του πνεύματος και του σώματος, πρεσβεύοντας καθημερινά, με τον τρόπο της ζωής μας, τις αξίες και τα διδάγματα του παρελθόντος.
Δημήτριος Γ. Μπέης