Πάει ένας τύπος που δεν μπορούσε να μιλήσει καλά στο γιατρό του.
– Γιατρφε, εχρω ένα πφροβλημα …
– Τι πρόβλημα ; ρωτάει ο γιατρός
– Να, μεγφαλωνει η γλωθα μου !!!!
Τρελαίνεται ο γιατρός, τον εξετάζει, και ανοίγει τα φοιτητικά του βιβλία
μπας και βρει κάτι. Ψάχνει, ψάχνει αλλά που να βρει. Εντωμεταξύ ο άλλος του
λέει :
– Θυγγνωμη να θαθ ρωτηθω κατθι ;….
– Όχι όχι τώρα, η πάθησή σας είναι η πρώτη στα ιατρικά χρονικά.
Να μη σας τα πολυλογώ ο γιατρός φώναξε έναν φίλο του γιατρό κι αυτός έναν
άλλο, αυτός τον καθηγητή του πανεπιστημίου, με λίγα λόγια μαζεύτηκαν
κάμποσοι γιατροί με δεκάδες τόμους από βιβλία μπροστά τους, ενώ ο
κακόμοιρος ο ασθενης σχεδόν μονολογούσε :
– Θυγγνωμη να θαθ ρωτηθω κατθι ;
– Θυγγνωμη να θαθ ρωτηθω κατθι ;
– Θυγγνωμη να θαθ ρωτηθω κατθι ;
Αυτοί δεν του έδιναν σημασία ώσπου κάποιος του λέει :
-Ε, ρώτα μας να ησυχάσουμε !! Αμάν πια
-Θυγγνωμη το BlAΓKPA είναι υπογλωθθιο ;