Ο ξύλινος φαλλός μήκους 16 εκατοστών είχε ανακαλυφθεί αρχικά το 1992 σε ένα χαντάκι στο ρωμαϊκό οχυρό της Βιντολάντα στην περιοχή Νορθάμπερλαντ, στις πιο απομακρυσμένες βόρειες παρυφές της αυτοκρατορίας.
Αρχικά καταχωρήθηκε στους καταλόγους των μουσείων ως εργαλείο μανταρίσματος καθώς βρέθηκε με υπολείμματα ρούχων και υποδημάτων. Ωστόσο, οι αρχαιολόγοι τώρα πιστεύουν μάλιστα ότι μπορεί να βρήκαν το μόνο γνωστό ρωμαϊκό δονητή σε πραγματικό μέγεθος – και μάλιστα στην πραγματικότητα να ήταν ακόμα μεγαλύτερος από τα 16 εκατοστά που διασώθηκαν.
«Πρέπει να ομολογήσω ότι ένα κομμάτι μου πιστεύει ότι είναι αυταπόδεικτο πως πρόκειται για δονητή. Δεν ξέρω ποιος το καταχώρησε στους επίσημους καταλόγους ως εργαλείο. Μπορεί να ήταν κάποιος που ένιωθε άβολα με το να εντάξει έναν δονητή ή που πίστευε ότι οι Ρωμαίου δεν έκαναν τέτοια πράγματα» δήλωσε ο λέκτορας Αρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο του Νιουκάστλ, Ρομπ Κόλινς.
Η άλλη θεωρία είναι ότι, αν ο ξύλινος φαλλός δεν χρησιμοποιήθηκε ως σεξουαλικό εργαλείο, τότε το αντικείμενο ηλικίας 2.000 ετών μπορεί να ήταν μέλος ενός αγάλματος που οι άνθρωποι άγγιζαν για καλή τύχη – συνηθισμένο τελετουργικό στην αρχαία Ρώμη.
Επίσης, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Νιουκάστλ, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως γουδοχέρι στη μαγειρική είτε για να αλέσουν φαρμακευτικές αλοιφές. Το σχήμα του θα έδινε μαγικές ιδιότητες στο τελικό παρασκεύασμα.
To εύρημα πλέον εκτίθεται στο μουσείο του οχυρού Βιντολάντα.
in.gr